Eind 2022 werd er “een rijksbrede strategie tegen desinformatie en nepnieuws” geïntroduceerd, aldus de stevig gedateerde pagina op de overheidssite over ‘desinformatie en nepnieuws’. Klinkt mooi. Echter, steeds vaker betrappen we juist onze overheid en aan de overheid gerelateerde instituten en media op het verspreiden van desinformatie en nepnieuws. Opzettelijk.
Zo verspreidde het RIVM/GGD/GHOR op 4 april jl. via de NOS, o.a. op teletekst en in de media, het bericht dat: “De veehouderij en het verkeer invloed hadden op het hogere risico op corona en de kans om ernstig ziek te worden. En: “De vuile lucht zorgde voor mogelijk vierhonderd tot achthonderd extra coronadoden”.
Het scheelt niet veel of veehouders worden hier beschuldigd van dood door schuld. Een zeer heftige aanklacht! Dan verwacht je dat de “wetenschappers” daar dan wel een stevige onderbouwing bij leveren. In beton gegoten.
Niets blijkt minder waar. Wanneer we het RIVM/GGD/GHOR-onderzoek opzoeken dat als bron wordt opgevoerd, blijkt er niets anders te vinden dan een uiterst wankel epistel dat NIET EENS IS PEER REVIEWED!
Sterker nog: het rapport blijkt NOG NIET EENS TE ZIJN VERSCHENEN! Er is niks meer dan een vage “pre-print”, vermeld de site. Elementaire informatie over het onderzoek, het onderzochte en de methode, ontbreekt. Zelfs om welke regio’s het gaat, ontbreekt in deze verdachtmaking van RIVM/GGD/GOHR.
Wat wij ons herinneren uit die tijd van lockdowns, is vooral de luchtkwaliteitskaartjes met schonere lucht dan ooit! Wetenschappelijk vastgesteld! Geen speld tussen te krijgen.
Maar de beschuldiging ligt er al. Veehouderij-haat. Polarisatie. Desinformatie. Open en bloot in de media en op Teletekst. De NOS is opnieuw de beroerdste niet om kritiekloos de halve waarheden te verspreiden. Zodat de brave burger maar weer spuugt op de veehouderij.
Desinformatie verspreiden betekent méér dan alleen onwaarheden verspreiden.
Ook het verzwijgen van wetenschappelijke feiten – de feitelijke waarheid -hoort daarbij. En dan blijkt dat het RIVM hier óók niet te beroerd voor is: op 14 maart jl. verscheen een kort bericht in de media dat het glyfosaatgehalte in het oppervlaktewater waarschijnlijk voor een belangrijk deel te danken is aan wasmiddelen, en niet afkomstig is uit de landbouw.
Een bericht dat op 4 april jl. werd herhaald op Boerderij.nl: “De aanwezigheid van glyfosaat en de afbraakstof AMPA in Europees oppervlaktewater laat zich niet alleen verklaren door het gebruik van onkruidbestrijders. Dat stellen Duitse onderzoekers in een artikel dat is gepubliceerd op Research Square.”
In zowel het artikel van 14 maart als die van 4 april wordt verwezen naar onderzoek in Luxemburg, als onderbouwing van de stelling dat het gehalte aan glyfosaat en AMPA in het oppervlaktewater, niet gerelateerd is aan gebruik in de landbouw.
Maar betreft dit nu een nieuw inzicht over glyfosaat en AMPA, of was dit feit al bekend?
Na een uiterst korte rondje internet, blijkt dit helemaal geen nieuws te zijn: het RIVM publiceerde in 2003 al een onderzoek over glyfosaat in wasmiddelen met de titel: Environmental Risk Limits for aminomethylphosphonic acid (AMPA). Waarin het RIVM in de samenvatting al het volgende klip en klaar stelt: “AMPA is een metaboliet van verschillende stoffen, waaronder het herbicide glyfosaat en fosfonaten, o.a. ingrediënten van wasmiddelen”.
Het is een wetenschap opgedaan binnen het RIVM waarover ze het daarna NOOIT meer hebben gehad. Sterker nog: in 2021 verbinden ze nog uitsluitend glyfosaatgebruik in de landbouw, aan Parkinson en Alzheimer (wat inmiddels ook als niet-wetenschappelijk aangetoond is).
Misschien dat de persoonlijke hygiëne van de dames en heren werkzaam bij RIVM zo sterk is dat ze hun eigen eerdere onderzoek – dat wasmiddelen als bron van glyfosaat aanwijst – even zijn vergeten…?
Waarom komt dit door het RIVM genegeerde wetenschappelijke feit nu toch weer ‘boven water’? Omdat onderzoek in Luxemburg – waar glyfosaat in de landbouw een paar jaar verboden is geweest – heeft uitgewezen dat de glyfosaatgehaltes in het oppervlaktewater ondanks het verbod voor de landbouw, even hoog bleven en een stedelijke bron aanwezen.
In het artikel op Boerderij.nl wordt nog gewezen op het feit dat het onderzoek van Research Square nog niet is peer reviewed. Dat hoeft in feite ook niet meer: in 2003 heeft het RIVM immers al een onderzoek hierover afgerond. En in dat onderzoek de tonnages en bronnen van AMPA, al heeft onderverdeeld in klassen.
De landbouw heeft het gebruik van glyfosaat sinds 2003 fors teruggebracht. Het gebruik in (huishoudelijke en industriële) wasmiddelen deden dat echter niet.
Desinformatie en nepnieuws verspreiden of de feiten verzwijgen zijn dodelijk voor het vertrouwen in de overheid, de wetenschap en de media. Ze hebben allemaal vuile handen door het verspreiden van desinformatie en nepnieuws!
Het FDF Bestuur
05 april 2024