20210127 - vrouwe Justitia

Lasterlijke smaad: product van media en politiek

Smaad en laster zijn begrippen die afkomstig zijn uit het Wetboek van Strafrecht. Het zijn misdrijven waarop boetes en zelfs celstraffen staan. Het zijn strafrechtelijke termen. Iemand die zich schuldig maakt aan smaad of laster begaat ook een onrechtmatige daad. In artikel 6:162 van het Burgerlijk Wetboek is opgenomen dat hij die jegens een ander een onrechtmatige daad pleegt verplicht is de schade te vergoeden die de ander daardoor lijdt.

***

Tim Jan Meeus (NRC), Sigrid Kaag (Nieuwsuur), Tjeerd de Groot, Carola Schouten, Gert Jan Segers, Kasja Ollongren, Ferdinand Grapperhaus (Dreigingsbeeld Terrorisme Nederland 52), Klaas Dijkhoff,  Vasco van der Boon en Bas Knoop (FD), AvroTros / Nederlandse Staat  (Opsporing Verzocht), Cas Mudde (The Guardian) enz. enz.

Wat al deze namen met elkaar gemeen hebben? Bovenstaande mensen, organisaties en instanties hebben stuk voor stuk, ongefundeerde uitlatingen gedaan en beschuldigingen geuit –  al dan niet in combinatie met beelden, ten koste van FDF. Beschuldigingen die FDF-leden raken. Met de vraag: wat doen jullie hieraan?

Lasterlijke smaad kan je duur komen te staan als pleger. Het is precies dát waar FDF sinds haar oprichting al veel te vaak mee te maken heeft gehad: valse aantijgingen van media en politici. Daarom zijn een aantal van bovengenoemde mensen inmiddels aangeschreven door een jurist in opdracht van FDF: ze mogen het bewijs leveren van hun beweringen. Vervolgens kunnen ze een aangifte van FDF tegemoet zien.

Media

Wat opvalt in dat rijtje namen, is het forse aantal vertegenwoordigers van de media. Vaak stukjesschrijvers die FDF op agressieve toon beschuldigen van allerhande (vermeende) overtredingen en vernielingen. Zonder enige vorm van bewijs. Het is deze zelfde beroepsgroep echter, die stelt dat zij zich steeds vaker bedreigd voelen en te maken krijgen met  agressie tijdens het uitoefenen van hun werk. ‘Polarisatie in de samenleving’ wordt dan als reden genoemd. Dat juist de pers – die als geen ander de impact van polarisatie kent – zich daar zelf schuldig aan wenst te maken door FDF te polariseren en demoniseren, is frappant. Net als het kennelijke gebrek aan zelfreinigend vermogen van die sector.

Stappen

In ieder geval accepteert FDF geen lasterlijke smaad. Het schendt de goede naam van onze leden en onze organisatie. We hebben daarom in 2020 een aantal keren in de media gewaarschuwd dat de leugens over FDF moeten stoppen. Dat heeft een paar maanden geholpen. Maar sinds 2021 is het aloude ‘vals beschuldigen’ door columnisten, reporters én politici weer in alle hevigheid losgebarsten.

Elke, aandachtzoekende columnist of – politicus die dat over de rug van FDF meent te kunnen doen, kan juridische stappen van FDF tegemoet zien. Want over het algemeen helpt dat het beste: het vooruitzicht op een juridische procedure, met de nodige kosten en een mogelijke veroordeling is bij veel mensen altijd nog de meest effectieve aanpak.

Politici

Hetzelfde geldt voor de politici en ministers in bovenstaand rijtje. Ook een groeiend aantal van hen meent maar van alles er uit te kunnen kramen. FDF heeft over hen – per persoon – inmiddels een mooi dossier aangelegd.

Nieuw in dat rijtje is Sigrid Kaag, Minister van Buitenlandse Zaken die in een aflevering van Nieuwsuur op 26 januari 2021 over de rellen en de raddraaiers, uit het niets valse beschuldigingen uitte aan het adres van FDF. Over onder andere het vermeende bedreigen van journalisten en omver rijden van hekken. Kaag beweerde verder dat ze het niet vindt kunnen dat ‘woorden zomaar gezegd worden, er niet meer genormeerd wordt en dat ze normering ontzettend belangrijk vindt’. ‘Ontzettend belangrijk’, maar deze regels gelden blijkbaar niet voor Kaag zelf. Mevrouw Kaag krijgt deze week FDF-post. Thuisbezorgd.

‘Zomaar gezegd’

Juist Kaag zou zich moeten realiseren wat het kan betekenen voor mensen of organisaties als ‘woorden zomaar gezegd worden’: door haar dubieuze burgerlijke staat (in Nederland nog steeds als ‘ongehuwd’), door haar man met een dubieus verleden (jarenlang was Anis al Qak politicus voor de Fatah, die door onder meer Amerika en de Europese Unie als ‘terroristisch’ wordt bestempeld en was hij schaduwminister voor gezondheidszorg voor de PLO -de beweging van Yasser Arafat), en door haar eigen bekritiseerde keuzes in het verleden (de foto samen met Arafat en haar ‘geheime’ huwelijk in 1993 waardoor ze haar vertrouwenspositie bij Buitenlandse Zaken verloor) is zij vaak onderwerp van scherpe kritiek en harde aantijgingen. Juist Kaag had zich in moeten houden voor zij anderen in het wilde weg beschuldigd!

Wet

FDF heeft zich bij elke door ons georganiseerde demonstratie en actie, altijd aan de wettelijke voorschriften gehouden. Dat verwachten wij ook van de Nederlandse media of politici.

Zo verwachten we van burgemeesters en politici dat ze de rechten van burgers en boeren respecteren zoals de wet en de grondwet dat voorschrijft. Dat het recht op demonstratie – dat in beton gegoten is na de val van Nazi-Duitsland in het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) – gerespecteerd wordt. Ook in crisistijden!  Burgemeesters die menen het recht op demonstratie te moeten schenden, treden op als autocraten. En dat past niet in een democratie. Boeren hebben, net als iedere burger, het recht om te demonstreren. Mét de trekkers. Iedereen die dat probeert te verbieden, schend onze Grondrechten én het EVRM.

Aan al die schrijvers en Kamerleden zeggen we het volgende: Misschien staat onze manier van communiceren jullie niet aan: Boeie! Wij hebben daarmee nog geen wet overtreden. Jullie daden schenden onze rechten wél, en onze goede naam. FDF vecht voor de rechten van boeren, omdat de rechten van boeren en hun gezinnen worden geschonden. Dat doen we zoals wij dat willen, met onze woorden en binnen de wet.
Probeer dat ook eens!

Het FDF-Bestuur

27 januari 2021

 

Tags: geen tags