Aan tafel bij het Landbouwakkoord?
FDF wist direct al dat dat foute boel zou zijn! Niet omdat een Landbouwakkoord per definitie verkeerd is, helemaal niet, maar wél wanneer je als boerenbelangenorganisatie wordt gedwongen om naar de pijpen te dansen van Den Haag, met onrechtmatige en volstrekt uit de lucht gegrepen doelen en kaders. Claims op je grond, andere bestemming op je grond, ontnemen van areaal aan de sector, een beroepsverbod voor jou en je kinderen – voor wie vrijwillig de handdoek in de ring gooit, extensiveren terwijl er geen grond is en tenslotte onteigening wanneer je niet vrijwillig wil moven: dergelijke doelen en kaders dienen maar één werkelijk doel: de boeren uitroeien in Nederland. Niks meer. Niks minder.
Chantage uit Den Haag
De werkwijze van Christianne van der Wal, bewijst al dat een Landbouwakkoord geen zak uitmaakt voor de Haagse roversbende: de provincies worden momenteel gedwongen om al in april een provinciaal programma in elkaar te flansen over de gebiedsplannen (i.v.m. het proces van goedkeuring/beoordeling door GS en PS, is april de deadline). Veel provincies hebben aangegeven dat dat niet mogelijk is: zulke complexe materie er door stampen in een paar weken. Daar heeft VD Wal geen boodschap aan: zij chanteert de provincies met het dreigement dat wie geen provinciaal programma inlevert op haar bureau, uiterlijk 1 juli 2023, in 2024 geen cent van Den Haag krijgt! De zogenaamde Handreiking, met betrekking tot de programma’s Landelijk Gebied, die sinds 17 maart op de site van LNV staat, is doordrenkt van die datum: hij komt maar liefst 41 keer voor in het document.
Platzak
FDF is altijd bereid geweest mee te denken over hoe we op vrijwillige basis mee kunnen werken aan wat (kennelijk) maatschappelijk gewenst is. Daarom werkten we mee aan het rapport van het Landbouwcollectief. Dat voor kostenverhogende maatschappelijke wensen betaald moet worden, spreekt voor zich. Adema heeft echter geen geld – is platzak. En Kaag en Van der Wal zijn niet van plan geld vrij te maken voor boeren of een Landbouwakkoord.
Geen gebiedsplannen
Intussen is er sinds de gesprekken over een Landbouwakkoord zijn begonnen, een wildgroei aan “opdrachten aan de landbouwsector” over de boeren uitgestort. Opdrachten die onbespreekbaar zijn. FDF vindt – gezien de politieke aardverschuiving die gevolgd dient te worden – dat er per direct gestopt moet worden met de gebiedsplannen: er bestaat geen steun voor onder de boeren/grondeigenaren óf in de maatschappij. Rutte 4 tast met hun plannen de eigendomsrechten van grondeigenaren op onrechtmatige wijze aan! Artikel 1 van het Eerste Protocol bij het EVRM luidt: “Iedere natuurlijke persoon of rechtspersoon heeft recht op het ongestoord genot van zijn eigendom”.
KDW en Aerius uit de wet
Aerius en de KDW zijn door verschillende wetenschappelijke instituten (PBL, TNO, RIVM) al aantoonbaar ongeschikt bevonden. Aerius voor het berekenen van stikstofemissie en -depositie van individuele bedrijven. Het model geeft een onzekerheid in de berekeningen van 50 – 100% (bron RIVM) en is nooit gevalideerd met metingen. Daarnaast zijn de KDW’s in Nederland zo onhaalbaar vastgesteld, dat zelfs wanneer alle leven uit Nederland vertrokken is, 96% van de doelstellingen nog niet gehaald zijn.
FDF vindt dat Aerius en de KDW’s nú uit de wet moeten. Het rapport Remkes adviseert dit ten aanzien van de KDW’s ook. Rutte 4 heeft verklaard het rapport Remkes in totaliteit over te nemen maar doet aan cherry-picking. Zo kennen we ze weer.
Kort geding SSC
Stichting Stikstof Claim startte een kort geding tegen Aerius. De rechter deed geen uitspraak omdat Aerius in een ministeriële regeling is opgenomen. Uit vaste rechtspraak blijk dat de rechter in een kort geding alleen bij zeer hoge uitzondering de bevoegdheid heeft om een wet of regeling buiten werking te stellen. De minister heeft een grote mate van beleidsvrijheid en wordt gecontroleerd door het parlement. Uit die uitspraken van de voorzieningenrechter, blijkt opnieuw dat zowel de regering als het parlement in gebreke is!
Stikstofdepositiewaarde
FDF ontwikkelde in 2022 de Stikstofdepositiewaarde (Sdw) die Aerius als probleem omzeilt. We bespraken de Sdw in november 2022 met de DG Stikstof en een jurist van LNV. Er werden geen bezwaren gevonden tegen Sdw als vervanger voor de KDW. Van der Wal houdt de Sdw willens en wetens tegen en is daarmee persoonlijk verantwoordelijk voor de schade aan de Nederlandse economie! Met Sdw kan Nederland wél direct van het slot.
Derogatie
Schade aan de Nederlandse boerenbedrijven, economie en -natuur, berokkent Rutte 4 ook door de derogatiebesprekingen te hebben gefrustreerd. Nederlandse ambtenaren en ministers hebben gefraudeerd met grondwatermonsters waardoor we de derogatie verloren. Grondwatermonsters uit steden en genomen onder een hondentoilet in Nijmegen, werden als agrarische gepresenteerd. Door het verlies van de derogatie, worden duizenden boerenbedrijven in de problemen gebracht en/of om zeep geholpen.
Doordat we ons land nu niet evenwichtig kunnen bemesten met dierlijke mest, worden boeren tevens gedwongen om meer kunstmest te strooien. Kunstmest is niet duurzaam, het spoelt eerder uit en voor de productie van kunstmest is veel gas nodig. FDF eist een zo spoedig mogelijk herstel van de derogatie!
Bufferstroken
In het 7e APN zijn we opeens generiek geconfronteerd met bufferstroken. Naast het feit dat dit pure diefstal is van land en boeren een enorme hoeveelheid grond verloren hebben als plaatsingsruimte voor hun mest, is deze maatregel volstrekt overtrokken en onrechtmatig omdat afspoeling vanuit de landbouw niet de vervuiling van het oppervlaktewater veroorzaakt! Met een bedrijfsspecifieke aanpak – en die mág van Brussel – kunnen we de échter vervuilers aanwijzen en dat zijn geen boeren. Doordat de overheid voor de generieke botte bijl heeft gekozen én de landbouw eenzijdig als schuldige heeft aangewezen, bewijst Rutte 4 wederom dat deze maatregel puur en alleen is ingesteld om een groep boerenbedrijven te elimineren. FDF eist afschaffing van de bufferstroken!
Gewasbeschermingsmiddelen
Ingefluisterd door Timmermans en Samson – het kwalijke antiboeren duo uit Brussel zonder verstand van zaken – staan noodzakelijke gewasbeschermingsmiddelen onder druk. Gelukkig dat steeds meer Europarlementariërs het gevaar zien van de Green Deal voor onze voedselvoorziening. FDF eist dat gewasbeschermingsmiddelen die noodzakelijk zijn om plagen te voorkomen én waarvoor geen enkel alternatief bestaat, ongemoeid blijven in lijn met de Europese toelatingsbeleid.
Onteigening
De grootste draak en schending van burgerrechten, is het voornemen van Rutte 4 om tot onteigening over te gaan. Het is een puur dreigement want er bestaat geen juridische grond om dat voor elkaar te krijgen. Juridisch onderzoek van FDF Team Juridisch toonde dat al aan, de motie Omtzigt bewijst dit opnieuw. Dat een geradicaliseerde overheid via intimidatie en dreigementen boeren probeert te ontmoedigen, is een schande die zijn weerga niet kent. Deze opstelling van de radicale overheid heeft de vertrouwenscrisis versterkt – sterker nog: de vertrouwenscrisis breidt zich als een olievlek over Nederland uit!
De landbouw in Nederland is wél gewenst
Dat hebben de Nederlandse kiezers op 15 maart maar weer eens duidelijk gemaakt. De stikstofroute van Rutte 4 ten aanzien van de boeren, is overduidelijk NIET gewenst! Dit land wil niet langer gegijzeld worden door een handvol ecologen en Haagse elite. Rutte 4 zou er verstandig aan doen haar wanbeleid ten aanzien van de landbouw en de stikstofmaterie, zo spoedig om te buigen en toezeggingen te doen over beleidskeuzes die de democratie recht doen. En die het vertrouwen herstellen! Dan kan er op termijn een akkoord gesloten worden dat breed gedragen wordt en mandaat heeft. Bovenstaande punten zijn een eerste aanzet daarvoor.
Aansprakelijk
FDF raadt partijen aan de hoofdtafel – en met name Bart Kemp van Agractie en Sjaak van der Tak van LTO Nederland die zich opwerpen als ‘stem van de boeren’ – dringend aan goed na te denken voor ze hun handtekening zetten onder een zogenaamd ‘Landbouwakkoord’, een akkoord waarvoor momenteel geen breed gedragen draagvlak bestaat onder de Nederlandse boeren.
Kemp zit bovendien zonder ledenmandaat aan tafel, hij is voorzitter van Stichting Agractie. En een stichting heeft geen leden. Nederland is juridisch nog steeds geen bananenrepubliek dus kan je alleen ledenmandaat hebben, met leden. Dat brengt ons ook bij Van der Tak voor wie geldt dat LTO geen mandaat heeft omdat LTO Nederland geen voldoende percentage van de Nederlandse boeren als leden heeft. Beide heren moeten zich realiseren dat er wetgeving is, die iedere ondernemer beschermd tegen bestuurders die een ander schade berokkenen. Deze bestuurders zijn persoonlijk aansprakelijk te stellen heeft juridische onderzoek van FDF aangetoond. En wanneer bedrijven van onze leden schade oplopen door een akkoord, zullen we onze leden begeleiden om hun recht te halen én hun schade te verhalen. Persoonlijk.
Want, wie wind zaait zal storm oogsten. ALL4One!
Het FDF-Bestuur
23 maart 2023